Romanse z hollywoodzkimi amantami, blichtr i przepych, ale i dramat wojny – to wszystko mogła zobaczyć portugalska publiczność w poruszającym spektaklu „Opowieści Poli Negri” w wykonaniu Teatru Polskiego z Toronto.
Sztuka autorstwa dramaturga Kazimierza Brauna została zaprezentowana w Teatro Municipal Mirita Casimiro w Estoril. Wzruszająca historia dawnej gwiazdy, dla której nie ma już miejsca w Hollywood, zachwyciła publiczność w Estoril. Pola Negri, w którą brawurowo wcieliła się aktorka Agata Pilitowska, snuje swoją opowieść przy okazji kolejnego pobytu w USA. „To nie wizyta, to powrót” – podkreśla bohaterka spektaklu, jednak dla dawnej gwiazdy kina niemego wielki come back przed kamery okazał się niemożliwy. Słynna aktorka w zaciszu swej dawnej garderoby opowiada o ubogim dzieciństwie, początkach kariery, ogromnej sławie, romansach z Charliem Chaplinem i Rudolfem Valentino, a także o związku z ukochaną matką – w tę rolę wcieliła się Maria Nowotarska. Pola tłumaczy się także z plotek o rzekomym romansie z Hitlerem, który był wielkim miłośnikiem jej talentu. Historia niemogącej się pogodzić z upływem czasu gwiazdy zachwyciła publiczność w Estoril – widzowie z zapartym tchem śledzili jej losy ukazane w dwugodzinnym spektaklu, okraszonym pięknymi strojami i fragmentami niemych filmów. Teatromani nagrodzili aktorki kilkuminutową owacją na stojąco.
Przy okazji spektaklu w Estoril Ambasada RP w Lizbonie wspólnie z władzami miasta Cascais wydały okolicznościową pocztówkę poświęconą Poli Negri w pięciu językach: po polsku, portugalsku, hiszpańsku, angielsku i francusku. Można na niej zobaczyć między innymi kopię karty meldunkowej z hotelu Atlantico, wypełnionej własnoręcznie przez gwiazdę w 1941 r. Pola Negri zatrzymała się przed rejsem do USA właśnie w Estoril, 28 czerwca – czyli dokładnie 72 lata przed spektaklem w Teatrze Mirita Casimiro. Ten niezwykły zbieg okoliczności sprawił, że wydarzenie było tym bardziej wyjątkowe.
Teatr Polski w Toronto powstał w 1990 roku z inicjatywy Marii Nowotarskej i Jerzego Pilitowskiego. Dzięki zaangażowaniu i wysiłkowi twórców Teatr z roku na rok umacniał swoją pozycję artystyczną, a obecnie jest jedynym teatrem emigracyjnym na świecie, który od ponad 20 lat rokrocznie daje kilka premier. Przedstawienia grane są nie tylko w Toronto, ale w całej Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Europie.
źródło: http://www.lizbona.msz.gov.pl/pl/p/lizbona_pt_a_pl/aktualnosci/pola_negri_w_estoril