Małgorzata Sadowska – Laureatka POLITKI 2024 – polska aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna, dubbingowa.
Urodziła się i dorastała w naszym Lipnie. W jej wspomnieniach cały czas pozostaje żywe beztroskie dzieciństwo i młodość, ponieważ wychowała się w cudownej rodzinie, wspierającej i dopingującej, nie podcinającej skrzydeł swoim dzieciom, w której nawet najbardziej szalone pomysły, zawsze spotykały się z otwartością, zachętą, motywacją do tego, by je realizować.
Wraz z rodzeństwem i przyjaciółmi spędzała magiczne chwile w okolicznych lasach i nad jeziorami, przemierzając te miejsca piechotą lub na rowerach, spędzając całe wakacje na świeżym powietrzu. Były to jej pierwsze, niezapomniane podróże … „za jeden uśmiech”, o czym wspomina w jednym z wywiadów.
Małgorzata Sadowska jest absolwentką lipnowskiego Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta, gdzie uczęszczała do klasy o profilu matematyczno- fizycznym. Profil ten predestynował ją do zdawania raczej na medycynę, o czym po cichu z pewnością marzyli jej rodzice, i o czym początkowo myślała także nasza Laureatka. Jednak duch Poli Negri, który roztacza nad naszym miastem marzenia o wielkiej sławie spowodował, że podczas przeglądania przewodników ze szkołami wyższymi, natknęła się przypadkowo na szkołę teatralną. Pod wpływem impulsu zmieniła swoje plany. Nie została lekarzem ani prawnikiem, ale za pierwszym razem dostała się na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie .
Szkołę tę ukończyła w 1991 roku i w tym samym roku otrzymała angaż do Teatru Polskiego w Warszawie. Należy podkreślić, że jeszcze jako studentka zagrała w kilku spektaklach w tym teatrze. Wszystkie powyższe okoliczności świadczą o talencie aktorskim, którym jest obdarzona nasza Laureatka, a którego być może była nieświadoma jako nastoletnia dziewczyna, zastanawiając się nad wyborem swojej drogi życiowej. Pewnie Pola Negri miała w tym swój udział.
W Teatrze Polskim Małgorzata Sadowska występowała do 2010 roku. Natomiast od 2011 do 2019 roku związana była z Teatrem Zagłębia w Sosnowcu.
Jako zawodowa aktorka debiutowała rolą Isi w Teatrze Polskim w sztuce „Wesele” – St. Wyspiańskiego w reżyserii Kazimierza Dejmka, ale jeszcze jako studentka zagrała w sztuce Aleksandra Fredry w reżyserii Jana Englerta także w Teatrze Polskim. Na deskach tego Teatru, Małgorzata Sadowska wystąpiła w kilkudziesięciu spektaklach, m.in. „Iwona księżniczka Burgunda”, „Śnieg”, „Pan Jowialski”, „Damy i huzary”, „Dożywocie”.
Zagrała też w kilku produkcjach Warszawskiego Teatru Kamienica reżyserowanych przez Emiliana Kamińskiego.
Nasza Laureatka ma na swoim koncie także wiele telewizyjnych spektakli teatralnych, a spektakl pod tytułem „Koń, kobieta i kanarek” w reżyserii Remigiusza Brzyka, w którym grała, otrzymał Nagrodę Główną, „Laur Konrada” na XVI Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej – Interpretacje. Spektakl okazał się najlepszym przedstawieniem Telewizyjnego Festiwalu Teatrów Polski.
W 1993 roku Małgorzata Sadowska otrzymała nagrodę Zbigniewa Krawczykowskiego dla młodych aktorów, z okazji 80 – lecia Teatru Polskiego w Warszawie. Współpracowała z legendami polskiego teatru, reżyserami, aktorami- m.in.: Kazimierzem Dejmkiem, Zbigniewem Zapasiewiczem, Maciejem Prusem, Andrzejem Łapickim, Maciejem Wojtyszko, Jerzym Fedorowiczem, Janem Englertem.
Tę współpracę Małgorzata Sadowska określa jako wartość dodaną, jako bogactwo jej życia, dodając jednocześnie, że miała wielkie szczęście spotykając na swojej zawodowej drodze takie wybitne postaci, bo choć aktorstwo to piękny zawód, to jednak odrobina szczęścia w nim jest niezbędna.
Nasza Laureatka może poszczycić się także bardzo bogatą filmografią.
Na dużym ekranie zadebiutowała w 1991 roku, kiedy to zagrała obok Jana Nowickiego i Beaty Kawki w filmie „Panny i Wdowy” w reżyserii Janusza Zaorskiego. W tym samym roku powstał również serial o tej samej nazwie. W 1993 roku zagrała ponownie u boku Jana Nowickiego w filmie „Kraj Świata”. Dwa lata później w 1995 roku w filmie „Tato” zagrała z Bogusławem Lindą. Stworzyła także niezapomnianą kreację Halinki Struzikowej w cyklu filmów i seriali Jacka Bromskiego „U Pana Boga w ogródku”(2007,2009) i „U Pana Boga za miedzą” (2009). Postać sympatycznej blondynki, w której zakochuje się Jerzy Bocian, do dziś wywołuje uśmiech na twarzy.
W 2023 roku powstała nowa odsłona tego cyklu pod tytułem „U Pana Boga w Królowym Moście”, gdzie ponownie wcieliła się w postać Halinki Struzikowej.
Film i serial pod tym tytułem będzie miał dopiero swoją premierę w bieżącym roku.
Poza tym nasza Laureatka zagrała jeszcze m.in. w filmach: Jerzego Gruzy „40 – latek. 20 lat później” (1993) Olafa Lubaszenko w „Poranku kojota” (2001) i „Królu Przedmieścia” (2002) Katarzyny Rosłaniec w filmie „Baby blues” ( 2012).
Małgorzata Sadowska to również aktorka serialowa.
Wystąpiła w cyklu serialowym „Miłość nad rozlewiskiem” (2010) „Cisza nad rozlewiskiem” (2010) „Pensjonat nad rozlewiskiem” (2017- 2018), a także w „Kryminalnych” (2004), w „Ojcu Mateuszu” (2017- 2018), w „Prawie Agaty”(2012), „Znakach” (2018), „Annie German”, (2010), „Pierwszej Miłości” (2011-2013), „Na dobre i na złe” (2010, 2023), „Barwach szczęścia” (2008 – 2010), „Samo życie” (2002 – 2010), „Blondynka” (2018), „W rytmie serca” (2018), „Diagnoza” (2017), „Lekarze na start” (2017), „O mnie się nie martw”(2017), „Na noże” ( 2016), „Osaczony”(2020), „Archiwista” (2020), „Kuchnia” ( 2022), „Gry rodzinne” ( 2022), „Klara”( 2023)
Od 2011 roku jest odtwórczynią roli Henryki Kazuń, kuzynki Lubiczów w serialu Klan. Grała również w „Dziewczynach ze Lwowa” w kolejnych odsłonach serialu ( 2015, 2017, 2018), a ostatnio również w serialu „M jak miłość” (2021). Jako aktorka dubbingowa Małgorzata Sadowska podkładała głos m.in. pod postać Marii Luizy la Valette w „Widźminie 2: Zabójcy królów”, grze komputerowej, która powstała na podstawie książek Andrzeja Sapkowskiego, a reżyserowana była przez Adama Badowskiego.
Nasza Laureatka, odkąd wyjechała z Lipna, podróżuje zawodowo już 30 lat i jak podkreśla, podróż ta sprawia, że jest szczęśliwym człowiekiem. Nie ukrywa tego, że duch Poli Negri, który roztacza nad Lipnem marzenia o wielkiej sławie, sprowadził ją do Warszawskiej Szkoły Teatralnej. Przyznaje jednak, że nigdy nie marzyła o Hollywood, ale historia Poli Negri, której nazwisko znają wszyscy możni i sławni tego świata, zainspirowała ją, by sięgać po własne marzenia.
Małgorzata Sadowska – aktorka, to dojrzała optymistka, która uważa, że w każdym wieku można zagrać wspaniałe role i przeżyć coś ciekawego. Wysyła pozytywne wibracje w świat, szukając dobrych stron we wszystkim co ją spotyka. To wspaniała recepta na życie dla każdego z nas.
Tak jak Pola Negri przed laty zainspirowała Panią, tak obecnie, to właśnie Pani osoba inspiruje młode pokolenia, by odważyć się spełniać własne marzenia.
Obecnie nasza Laureatka koncentruje się na tym, by mieć czas na podróżowanie po świecie, żeby nieśpiesznie móc oglądać piękne miejsca, zachwycać się przyrodą, sztuką, ludźmi. Mimo, że uwielbia dalekie podróże, to zawsze chętnie wraca do swojego rodzinnego miasteczka, gdzie jest zawsze oczekiwana i witana z wielką radością.
Droga Pani Małgosiu, Nasza Małgosiu, jesteśmy zaszczyceni, że możemy Cię obdarować POLITKĄ – Nagrodą Lipnowskiego Towarzystwa Kulturalnego im. Poli Negri za wspaniałe reprezentowanie Lipna jako cudowna aktorka, bliska naszym sercom rodaczka, ale przede wszystkim za Twój kunszt aktorski, który niesie wiele pozytywnych wartości i inspiruje kolejne pokolenia.